
The Red Pill Revolution (2020), Ayres, Escott, Gusty, Hunt, Norbury
We weten allemaal wel dat van alles mis is in de wereld: sociale ongelijkheid, uitbuiting en onderdrukking , klimatologische en humanitaire rampen, etc. Dit boek geeft je het idee dat je niet alleen bent. Het legt de vinger op de (stinkende) wonden van de moderne samenleving.

Dir wordt wellicht een harde pil om te slikken. Wat als u ontdekt dat de wereld waarin u geboren bent ontworpen is om u gestresst, spartelend en dom te houden ter faveure van een kleine rijke elite. Niet bepaald een wereld waar de beloftes van welvaart, veilgheid en vrede worden waargemaakt. En ook niet een wereld met betrouwbare regeringen, goede (betaalbare) gezondheidszorg, ouderenzorg en gegarandeerd goed voedsel.
Bovenstaande auteurs geven een nuchtere analyse van de vele misstanden en werpen daarmee de vraag op die wij ons met zijn allen zouden moeten stellen: is dit de wereld die ik wil. Als het antwoord 'Ja' is, moet u het boek niet lezen. Maar misschien behoort u tot de groep mensen die een gevoel van onbehagen en fundamenteel onrecht voelen en een diepe overtuiging dat het leven op deze aarde ook anders en beter kan zijn.
De schrijvers bieden een aantal alternatieven en perspectieven waarvan ze hopen dat ze inspirerend en motiverend zijn. Er zullen ook oncomfortabele en uitdagende gezichtspunten tussen zitten. Het is aan de lezer om te beslissen wat hij of zij er mee gaat doen.
Veel mensen leven in relatief grote welvaart. Het is een periode in het Antropoceen waar geluk en voorspoed in het verschiet ligt voor de hele wereld. Maar waarom zijn er zovelen in het rijke Westen die zich ongelukkig en overbodig voelen. Waarom moeten we harder werken dan ooit tevoren? Waarom zijn we zieker dan vorige generaties? Waarom zijn er epidemieën van obesitas, diabetis, ADHD, autisme...? Waarom is er zoveel armoede (zelfs in de rijkste landen)?
In een wereld waar acht (8!) mensen meer bezitten dan de armste 50% (3500000000) van de wereldbevolking, zouden de superrijken met een pennenstreek bovenstaande problemen kunnen oplossen. Maar dat is kennelijk niet in hun voordeel; anders hadden ze het allang gedaan. Waarom? Omdat - zo stellen de auteurs - deze situatie opzettelijk in stand wordt gehouden. Als de wereldbevolking een eenheid zou vormen, zouden veranderingen redelijk snel mogelijk worden. Maar helaas. Dat gaat niet gebeuren omdat het simpelweg niet in het belang van de heersende elite is. Het lukt hun iedere keer weer om de massa's een illusoire welvaartsworst voor te houden.
Dat is de matrix (het bestel) waar we in zitten; een systeem dat gestuurd wordt door een kleine groep oligarchen die niet alleen over kapitaal en goederen beschikken, maar ook de media bezitten die ons vertellen wat we moeten/mogen denken. Ze hebben ook de politici in hun zak en de wettelijke macht, de gezondheidszorg, de wetenschap, het onderwijssysteem, de voedselindustrie, het militaire, industriële complex, de vermaakindustrie en zelfs de religieuze partijen.
In deze matrix, dit SPEL, zijn wij de poppetjes waarmee geschoven wordt zonder dat we weten wat de spelregels zijn. Een ding weten we wel: de spelmakers geven niets om ons geluk of ons leven. De enigen die tevreden en rustig gehouden hoeven te worden zijn de aandeelhouders. Wat we zien is dat rijksten en machtigsten op aarde ieder jaar rijker en machtiger worden, terwijl de groep armoedzaaiers steeds groter wordt.
Dit boek wil tonen dat we niet mee hoeven te doen met het Spel. De auteurs willen ons wakker schudden en wijzen op onze individuele soevereiniteit als vrije mensen. Door te wijzen op de trucks, de leugens en de strategieën van chaos, angst en onzekerheid zaaien, roepen zij op om te rebelleren. Zij pleiten voor een revolutie zonder haat of geweld. Er is geen platform nodig voor groots protest. Als mensen doorzien hoe ze misleid worden, onstaat er een tegenbeweging (lett. re-volutie) die weliswaar langzaam, maar niet te stoppen zal zijn.
Zonder al te veel te verklappen over de aanpak en revelaties van de auteurs, geef ik hieronder enkele pakkende opmerkingen uit diverse hoofdstukken:
H.2 Dependency (afhankelijkheid). Het Spel is zo bedacht dat u (als consument met schulden) nooit kunt winnen, maar er is leven zonder dit Spel.
H3. Authonomie (autonomie). Houd controle over je geld. Vertrouw de banken en de overheid niet. Redefinieer 'werk'. Tijd is NIET geld!
Onthoud! Overheden, NGO's en nieuwsorganisaties zijn commercële entiteiten. In die zin doen zij wat zij volgens de Spelregels móeten doen, nl. geld verdienen.
H.4. Distraction (afleiding). Om het Systeem draaiende te houden moeten we gefocust blijven op al datgene dat afleidt van wat er werkelijk gebeurt.
H.5. Attention (aandacht). Het Systeem dient niet ons, maar wij mogen bestaan om het Systeem te dienen. Het Spel is niet te veranderen, het is amoreel; het bestaat alleen ter wille van zichzelf.
Als u ziet of denkt dat maatregelen of berichten bedacht zijn om u angst aan te jagen, besteed er geen aandacht aan! Het Systeem moet de ilusie blijven voeden dat mensen die zich kritisch opstellen, de idioten zijn.
Create your own game.
H.6. Division (verdeling). De klimaatcrisis is zeer geschikt om mensen een schuldgevoel aan te praten en een briljante strategie om mensen tegen elkaar op te zetten.
H.7. Acceptance (acceptatie). Accepteer verschillen, paradoxen en fundamentele onmogelijkheden. Acceptatie is NIET gelijk aan goedkeuring. To learn who rules over you, simply find out who you are not allowed to criticize.
H.8. Dis-ease (on-gemak). Sickness is good business. Aan gezonde mensen valt niets te verdienen. Blijf zoeken naar alternatieve manieren om gezond te worden en te blijven.
H.9. Ancestral Reconnection (leer van je voorouders). Je had altijd al alles wat je nodig had. Je moest misleid worden worden om te geloven dat het niet zo is.
H.10. Coronavirus. A Case Study. De covid-19 hoax diende als vergrootglas waarmee alle misstanden in de wereld voor iedereen iin korte tijd duidelijk zichtbaar werden.
Tot slot: The real hopeless victims of mental illness are to be found among those who appear to be most normal Aldous Huxley)
Fake has somehow been made normal
Too keep life real, focus on what is immediate, local, tangible, and knowable.