Ik presenteer hier een literatuurlijst die filosofisch, maatschappijkritisch en ecologisch bij het antropocene denken past.
In dit prachtige boekje (2012) wordt met veel literaire kennis de westerse beschaving onder de loep genomen. Ophuls betoogt zonder vals optimisme en met diep filosofisch inzicht dat civilisaties uiteindelijk onontkoombaar zelfdestructief zijn.
Patrick Savalle onderzoekt het concept 'complotdenken'. Het blijkt dat het een frame is en nooit een argument.
In het recente geologische tijdperk 'het Antropoceen' zoeken de historici Bonneuil en Fressoz naar een nieuwe politiek die aansluit bij een noodzakelijk nieuw ecologisch bewustzijn.
Oudemans beschrijft op meeslepende manier over de fundamentele, diepgaande verbintenis tussen de levende en de niet-levende natuur. De mens neemt hierin een bijzondere plaats in, maar hij overschat zijn positie.
De wereld is doorgedraaid. De meest bizarre narratieven worden gespind en als absolute waarheden verkocht. Wie kritisch is of maar enigszins durft te twijfelen, wordt aan de schandpaal genageld of door de high-tech-inquisitie vervolgd. O'Neill pleit voor meer tegenspraak.
We weten allemaal wel dat van alles mis is in de wereld: sociale ongelijkheid, uitbuiting en onderdrukking , klimatologische en humanitaire rampen, etc. Dit boek geeft je het idee dat je niet alleen bent. Het legt de vinger op de (stinkende) wonden van de moderne samenleving.
Als socioloog en filosoof waarschuwt Willem Schinkel voor de gevolgen van de ondoordachte coronamaatregelen (op termijn) waarbij alle democratische waarden opzij gezet worden. Ons wordt een schijnkeuze (en schijnveiligheid) gegeven waarbij een uitzonderingstoestand het 'nieuwe normaal wordt.
Donnatella Di Cesare geeft in 'Immunodemocracy' (2020) diverse actuele perspectieven over o.a. Corona, complottheorieën, roekeloze groei, immunologische democratie, phobocratie en de 'mental health pandemic'. Ten zeerste aanbevolen!
De vermoeide samenleving (2014) van de Koreaans-Duitse filosoof Han (1959) bestaat uit drie essays over de keerzijden van de huidige samenleving waar het neoliberale marktdenken de (westerse) mens tot prestatiesubject maakt.
Filosofische, maatschappijkritische invalshoeken over Corona die de moeite waard zijn (en dus niet beantwoorden aan de opgelegde werkelijkheid van de overheid en de berichtgeving van de mainstream media).
Bernard Stiegler (1952-2020) is een van de belangrijkste hedendaagse techniekfilosofen, maar staat ook bekend als een zeer gepassioneerd, maatschappijkritisch en geëngageerd denker vanuit een (neo-)marxistisch perspectief.