Amerika. Land van hoop en oorlog.

Amerika. Land van hoop en oorlog
Een korte geschiedenis van een oorlogszuchtige natie n.a.v. een aantal bezielende beschouwingen van professor Jeffrey Sachs

Jeffrey Sachs was en is een gerenommeerd expert en adviseur op financieel economisch gebied en was zo’n 30 jaar geleden betrokken bij de wederopbouw van de Oostbloklanden nadat in 1991 het ijzeren gordijn was gevallen. Hij zat in allerlei adviesraden van diverse Amerikaanse regeringsleiders en speelde als macro-econoom een grote rol in de Oostbloklanden, Bolivia en enkele Afrikaanse landen.
Sachs heeft er o.a. voor gezorgd dat Polen en andere voormalige Oosbloklanden hun economie weer draaiende kreeg (met hulp van de VS en Europees geld).

De Amerikaanse hegemonie ontmanteld

Sachs adviseerde Gorbatjov, Jeltsin e.a. nadat de Sovjet Unie in elkaar gestort was. Hij heeft ook voorgesteld om Rusland – dat toen volledig aan grond zat – op een zelfde manier te helpen. Gorbatjov wilde een vreedzame en gelijkwaardige relatie met Europa en de VS, maar Amerika was daartoe niet bereid. Het interventionisme beleid van de rechts-liberalen – het nieuwe conservatisme van de neocons – was vooral gericht op expansie en verrijking van de elite.
De VS – dwz de neocons - accepteerden geen zelfstandige Russische staat, ze wilde unipolariteit en dominantie over de wereld. Rusland moest als vijand op de achtergrond blijven om later, na een oorlog, onderworpen te kunnen worden. De expansiedrift en heerszucht van een land dat nog geen 4,6% van de wereldbevolking inneemt, verdraagt geen samenwerking of gelijkwaardige politiek-economische relaties.
Bush sr., Cheney, Wolfewitz, Rumsfeld - de neocons van vandaag – zijn niet gebaat met Rusland als autonome staat met een soevereine economie gebaseerd op vreedzame (multipolaire) betrekkingen. Gorbatjov had beloofd dat de Sovjet militaire alliantie van het Warsaw Pact ontbonden zou als de NATO zou stoppen met de hun uitbreiding richting Rusland. De politici uit de UK, de VS en Duitsland veinsden enthousiasme en verzekerden dat zij hiervan geen misbruik zouden maken. Zij beloofden herhaaldelijk dat de NATO niet verder oostwaarts zou oprukken. Van deze (en andere Westerse) leugens zijn talloze documenten bekend.
Zodra de Sovjet Unie in 1991 uit elkaar viel, startte de neocons met de plannen om de NATO uit te breiden. Het machtige militaire industriële complex (Lockheed, e.d.), dat hieraan miljarden verdient, startte met een intensieve lobby om dit voor elkaar te krijgen. Dit werd open en bloot, voor iedereen duidelijk, uitgevoerd. In 1990 had Amerika al besloten dat er wereldwijd meerdere oorlogen naar keuze gevoerd zouden moeten kunnen worden. Alle landen die niet in lijn met Amerika handelen, konden verwachten dat vroeg of laat een coup gepleegd zou worden of dat er een oorlog zou worden uitgelokt. Denk aan Syrië, Libië, Irak, Afghanistan, etc. Vanaf 1949 (Albanië) tot aan 2014 (de coup in Oekraïne) zijn er door de VS 57 coups gepleegd waarvan er 37 gelukt zijn.
Amerika had goed opgelet en profiteerde van haar oorlogsverleden in de 20^e eeuw. De oorlogszucht werd (toen en nog steeds) verbloemd door prachtige leuzen over vrijheid en democratie. In feite is oorlog een lucratieve moneymachine; een mooie manier om belastinggeld van de Amerikaanse burgers door te sluizen naar de wapenindustrie en andere oligarchen. De motivatie om oorlogen te kunnen voeren vindt zijn basis in bangmakerij en onrust stoken.
In het geval van Oekraïne werd de onrust opgevoerd door de niet aflatende opmars van de NATO richting de Russische grens. Ondanks de beloftes in 1991 en ondanks de Minsk-akkoorden in 2014/15 bleef de VS indirect Rusland belagen, ergeren en uitdagen.
Toen onder Clinton de NATO-inzet richting het oosten werd opgevoerd, dreigden kopstukken uit de VS (bv. minister van defensie William Perry) ontslag te nemen omdat dit een nieuwe koude oorlog (of erger) zou uitlokken. En dit terwijl de situatie – dankzij de hervormingen van Putin - nu juist aan het stabiliseren was. De topdiplomaten wisten dit. Jack Matlock, ambassadeur in Moscow, heeft ook gewaarschuwd: ga niet uitbreiden! Ook George Kennen (diplomaat en historicus) wilde absoluut geen provocatie op deze manier en noemde het de ‘grootste vergissing aller tijden’. Niemand luisterde. Nobelprijswinnaar voor oorlog (nee sorry voor vrede) Obama heeft de meeste oorlogen gevoerd in de Amerikaanse geschiedenis. Rusland hield zich toen redelijk op de vlakte (mede door het te grote krachtsverschil en de niet direct essentiële belangen).
Van eerdere Amerikaanse strapatsen in Polen, Hongarije en de Tsjechische Republiek waren de Russen natuurlijk niet echt gediend, maar het was niet in hun achtertuin; ze hielden zich betrekkelijk afzijdig bij die conflicten. Hun militaire en economische macht was in die tijd zeer beperkt. Dat was ook het geval in de tijd van de oorlog in Joegoslavië. Deze oorlog paste helemaal in het straatje van Amerika. Het zou verdere uitbreiding van de NATO mogelijk maken. Clinton liet de NATO zes weken lang Belgrado bombarderen. Ook niet echt wat de Russen wilden, maar opnieuw was het niet direct aan hun grens. De relatie tussen Rusland en de VS werd er natuurlijk niet beter op.
Bush jr. besloot in 2002 uit de Antiballistic Missile Treaty te stappen (dit verdrag zou nucleaire oorlogen moeten voorkomen). Dit was een ongekende provocatie aan het adres van Rusland. Het destabiliseerde de relatie en de kans op vreedzame samenwerking nog verder. De VS ging verder met het uitbreiden van militaire bases (nu meer dan 800 wereldwijd!, Rusland en China hebben er samen een twintigtal). Raketten werden geplaatst in Polen in Roemenië. In 2007 werden er zeven extra landen de EU (en dus de NATO) binnengehaald: de Baltische staten, Roemenië, Slowakije, Tsjechië en Bulgarije. Rusland werd steeds verder omsingeld en belaagd.
Putin gaat dan naar de veiligheids-bijeenkomst in München en zegt dat deze opmars moet stoppen. In plaats van te luisteren gaat Bush jr. en toenmalig ambassadeur Victoria Newland de NATO-uitbreiding bepleiten voor de 2000 km directe grens met Rusland: Oekraïne en Georgië. Het plan was om Rusland in de Zwarte Zee te omsingelen (met de NATO in Roemenië, Turkije, Georgië, Bulgarije en Oekraïne). Putin heeft herhaaldelijk gewaarschuwd dit niet te doen. Ook vanuit Moscow werd een geheim bericht naar Washington (Gondalis Rice) gestuurd door Bill Burns (de toenmalige ambassadeur in Rusland, nu hoofd van de CIA)) dat Putin’s ‘Nee’ echt ‘Nee’ betekent. Voor Rusland is dit een existentiële bedreiging; de rode lijn (richting Oekraïne) mag onder geen enkele voorwaarde overschreden worden.
Wat ondertussen volledig uit het oog verdwenen leek of in ieder geval schromelijk onderschat, was dat Rusland intussen een hoogst geavanceerde (nucleaire) wapenindustrie had ontwikkeld die in álle opzichten ver vooruit liep op Amerika.
De Russen willen geen raketten direct aan hun grens, net zomin als Amerika zou tolereren dat China raketten in Alaska of Mexico zou plaatsen. Maar de Amerikaanse zg. Security State heeft lak aan de eerder gemaakte afspraken of de gevaren die de overtreding hiervan met zich mee kunnen brengen. In 2008 wordt de zaak door Bush jr. doorgedrukt en de lobby voor een (proxy-)oorlog van Oekraïne met Rusland kon beginnen. De Europese leiders toentertijd waren verbaasd, maar durfden zich niet openlijk tegen Amerika te keren. Uiteindelijk werkten ze mee aan de NATO-opmars naar Georgië en Oekraïne. In Belarus recent nog een coup (door de CIA) ternauwernood verijdeld. In Oekraïne zat en zit niemand op een confrontatie met Rusland te wachten. Het is een verdeeld, tot op het bot corrupt, land met fascistische opvattingen. Het oostelijke (etnisch Russische) deel had zich al pro-Russisch uitgesproken. De gekozen president Victor Yanakovitch wilde dat het land neutraal zou zijn. Hij wilde Rusland niet op de kast jagen en rust brengen in Crimea (de Krim). Hij beloofde dat de Russische marinebasis in Sebastopol minstens tot 2042 gehandhaafd mogen worden.
Maar de VS wil geen rust. In 2013 wordt er onrust gestookt om Yanakovich’s positie te ondermijnen en in februari 2014 wordt diens regering gewelddadig omver geworpen (de Maidan revolutie). Iedereen weet dat Jo Biden, Victoria Newland en Jack Sullivan hier een belangrijke rol bij hebben gespeeld. Enkele van Newland’s telefoongesprekken zijn door de Russen onderschept. Deze gesprekken met ambassadeur Jeffry Piat in Oekraïne zijn op YouTube gezet. Hieruit blijkt dat Amerika al in januari 2014 in Kiev een staatsgreep aan het voorbereiden was. Dit was de aanleiding voor de oorlog die nog acht jaar op zich liet wachten.
De Amerikanen wierpen een regering omver die stabiliteit en rust wilde. Verschillende regeringen volgden elkaar op: allemaal vijandig ten aanzien van Rusland, pro-NATO en onderdanig aan Amerika. Uiteindelijk werd in 2019 de B-acteur Zelensky door een Oekraïense media-magnaat in het zadel geholpen. En Trump en Biden (maar eigenlijk achter de schermen nog steeds Obama) pompten maar wapens en geld die kant op om de NATO te helpen het Oekraïense leger op te leiden en te versterken. De Minsk-akkoorden (van 2014 en 2015) die Rusland zouden moeten beschermen tegen oprukkende troepenmachten en etnische zuiveringen door Oekraïense neo-fascisten, werden gebruikt om tijd te winnen. Dit is in het voorjaar van 2023 door de (ex)leiders Merkel en Hollande toegegeven. Het was nooit de bedoeling van het Westen om aan de akkoorden te houden.
Biden maakte in 2021 aan die hele Minsk-poppenkast een einde en stelde dat de NATO – liefst per direct - in Oekraïne actief zal zijn. Dit betekende in feite een oorlogsverklaring aan Rusland. Op 17 december 2021 doet Putin nog een ultieme poging om een oorlog te voorkomen. Het Minsk-akkoord was een VN-gesteund verdrag dat de veiligheid en autonomie van Dombas en Crimea moest garanderen. Dat werd al jaren openlijk geschonden door het neo-nazi leger (Asov). Sinds 2014 zijn meer dan 20.000 Russisch sprekende oost-Oekraïners gedood; een etnische zuivering dus. Putin vraagt eind 2021 nogmaals de akkoorden te respecteren, anders zou hij moeten ingrijpen en overgaan tot demilitarisering en de-nazificering van Oost-Oekraïne.
Maar Amerika wil natuurlijk niet onderhanden. Op 21 februari 2022 was er een Russische veiligheidsraad en Putin vraagt dan aan de minister van buitenlandse zaken (Lavrov) welke diplomatieke initiatieven met betrekking tot het garanderen van de Russische veiligheid zijn genomen. Lavrov rapporteert dat Amerika weigert te onderhandelen over de uitbreiding van de NATO. Voor Putin waren er geen andere opties meer. De Russische invasie (de militaire operatie) startte op 24 februari 2022.
Amerika heeft alle diplomatieke oplossingen om een oorlog te voorkomen, afgewezen. De VS heeft het laten gebeuren – of beter: uitgelokt - over de ruggen van de Oekraïense bevolking. De propaganda-machine (Putin = Hitler, Rusland de grote agressor) én de gigantische militaire en financiële steun gingen op volle toeren draaien. Hoezo militaire operatie van Rusland in Oekraïne? Het is gewoon een oorlog van Amerika – met hun schoothondjes EU en GB – tegen Rusland ten koste van Oekraïens kanonnenvoer. En alleen maar vanwege economische belangen.
In hun oneindige arrogantie en stompzinnigheid dachten Biden en de neocons – met opperidioot Ursula van der Leyen van de EU – dat sancties en wapenleveranties het Russische varkentje wel even zouden wassen. Maar de sancties werkten niet. Integendeel, de Russische economie is booming. De zogenaamde wonderwapens voldoen niet of zijn al verkwanseld op het Dark NET voordat ze kunnen worden ingezet. De corrupte onder Oekraïense officieren én de regering in Kiev is gigantisch.
Dit is al zo vaak gebeurd! Alle oorlogen die Amerika gestart heeft, zijn in een debacle geëindigd. Conclusie: dat is niet belangrijk. Het gaat erom dat er verdiend wordt door het industriële wapencomplex en andere belanghebbenden. In dit geval worden hiervoor Oekraïense burgers en militairen (reeds 500.000 doden) opgeofferd.
In de maanden juni tot augustus 2023 zijn er tienduizenden militairen de Russische meatgrinder ingestuurd. Volkomen zinloos en absoluut kansloos, maar de Westerse pers blijft volhouden dat Zelensky gaat winnen. Dit is echter niet alleen militair-technisch onmogelijk, maar ook fundamenteel existentieel onmogelijk. Hier staat nl. voor Rusland niets minder dan hun bestaan op het spel. En dit zou wel eens kunnen leiden tot het inzetten van nucleaire middelen als de Westerse provocatie niet stopt.
Zelensky probeerde in maart 2022 nog te onderhandelen met de Russen, maar dit idee werd door het Westen (onder aanvoering van clown Boris Johnson) verijdeld. Het concept hiervoor dat in Istanboel opgemaakt (het Kiev-akkoord) was, werd afgewezen. Toen generaal Millie (voorzitter van de Amerikaanse militaire staf) in de herfst van 2022 voorstelde om toch te gaan onderhandelen, werd dit door de oorlogszuchtige Victoria 'Brunhilde' Newland de grond in geboord. En de demente Jo Biden wil niet zwak overkomen bij de naderende verkiezingen in 2024. Zo worden de Oekraïners aan het lijntje gehouden met valse beloften over wapenleveranties en met tientallen miljarden dollars (van de Amerikaanse belastingbetaler). Nog maanden zullen er duizenden soldaten op een kansloze en zinloze missie worden gestuurd. Niemand interesseert het aantal doden. Senator Romney zegt dit ronduit; ‘er sterven immers geen Amerikanen’.
Dat de economie hierdoor in de US en de EU in een hele diepe depressie zakt, boeit de neocons niet. Zij laten gewoon de Nordstream gaspijpleiding opblazen om transport van Rusland naar Europa te saboteren. Duitsland (die hierdoor failliet zal gaan) en de EU pikken dit?! Deze oorlog en de idiote sancties met de nep- energieblokkades hadden allemaal voorkomen kunnen worden. Er waren nooit eisen van Putin op dit vlak. Er was nooit een oorlogsdreiging als de NATO zich aan de afspraken had gehouden. Het bestaan van de NATO was überhaupt overbodig geworden na het uiteenvallen van de Sovjet Unie. Maar de US bleef stoken en zorgde uiteindelijk voor deze oorlog die in feite een proxy-oorlog is tussen Amerika en Rusland om te voorkomen dat Rusland een te sterke autonome natie zal worden.
Dat zelfde gaat ook gebeuren met Taiwan om China dwars te zitten. Dit is de oorlogszucht van Amerika. Kissinger had gelijk toen hij zei: "Een vijand zijn van Amerika is gevaarlijk, maar vriendschap met Amerika is fataal". Nu Oekraïne bijna aan het eind van haar latijn is, wordt er al tweedracht gezaaid en worden er crises aangewakkerd in Taiwan. De volgende proxy-oorlog komt eraan. Maar ook Amerika is aan het eind van haar latijn: financieel-economisch én militair. De rest van de wereld (de 95%) ziet dit en gaat zich herbezinnen. De BRICS-landen worden uitgebreid, de petrodollar gaat verdwijnen, de samenwerking tussen Rusland, China en India wordt verstevigd, en Afrika wordt openlijk pro-Russisch.
De ondergang van Amerika, met in haar kielzog de EU en andere westers gezinde landen (Australië, NZ, Japan, Canada enz.), is niet meer te stoppen. Hopelijk gaat dit niet gepaard met een nucleaire stuiptrekking.

Jeffrey Sachs over de Nato, Oekraïne en Israël

< Terug