Samenzweren doe je zo

Bron: het essay Das konspirationistische Manifest (2022)]https://transition-news.org/de...

„Wir sind Konspirationisten, wie von nun alle vernünftigen Menschen“ (Wij zijn complottheoretici zoals van nu af aan alle verstandige mensen).

Met deze regel begint dit essay – samengesteld door een aantal anonieme schrijvers – onder redactie van Julien Coupat. Op de achterflap staat de Nietzscheaans aandoende zin: „Wir werden siegen, weil wir tiefgründiger sind“.

De club van voornamelijk Franse politiek activisten presenteert zich als The Invisible Committee (Le comitée invisible). Ze richt zich tegen het establishment en resoneert met het wereldwijde wantrouwen in de politiek. Ze maakt gewag van de deconfiture van links, de corrupte wetenschappers en het failliet van de waarheid. Zij doorzien de oligarchen die hun innerlijke leegte denken te kunnen compenseren via totale controle over mens en planeet.

Het comité pleit voor radicale weerstand tegen alles wat te maken heeft met overheidsapparaten; hun adviezen, mandaten en maatregelen zg. ten behoeve van ‘het algemene belang’, 'onze gezondheid en veiligheid' of 'de redding' van onze planeet. Het Manifest laat zien dat ‘onze’ belangen in feite misbruikt worden door een roofdierelite die overheden voor hun karretje spant om hun machtspositie en hún belang (kapitaalaccumulatie) via uitbuiting, controle en totale Gleichschaltung te waarborgen.

Is het neoliberalisme de wortel van alle problemen? Is deze ideologie van (keuze-) vrijheid niet in tegenspraak met het woekerkapitalisme dat mensen hun mogelijkheden weer ontneemt en tot slaaf maakt? Leidt dit, in combinatie met een pseudo-democratie, onherroepelijk tot totalitaire praktijken en uiteindelijk tot ontmenselijking ? Kortom, zal de huidige elitedemocratie en het doorgeslagen marktdenken onze samenleving en onze fundamentele levensvoorwaarden verstoren?

Moeten we met Machiavelli en Hobbes niet gewoon constateren dat de mens door hebzucht en afgunst gedreven wordt? Dat mensen hun vrijheid niet aankunnen en dat de staat ervoor moet zorgen dat ze elkaars koppen niet inslaan? Wat is de moderne staat méér dan een reusachtig concern waarin ware politiek alleen maar een stoorzender is? En wat is vrijheid nog meer dan een pseudo-individuele kuddebeleving (die via de sociale media wordt geventileerd)?

“Er schuilt helemaal geen tegenspraak in een term als totalitaire democratie, elke democratie evolueert op den duur vanzelf tot een totalitair regime, want het volk wil niet zelf regeren, het wil geregeerd worden. Het volk eist democratische rechten en vrijheden voor zich op, maar het is te lui en te dom om van die rechten en vrijheden gebruik te maken. De massa kan niet denken en zij vindt het bijgevolg gemakkelijker te dienen en te gehoorzamen dan te leiden en te bevelen, de massa heeft de slavernij uitgevonden niet de dictators”.

(Ward Ruyslinck)

Het Comité van Coupat zoekt naar andere levensvormen; een samenzijn zonder constitutie en proclamaties – een communisme sterker dan land of staat; zonder einddoel of ideaal.

Immers: ‘Elke ideologie kan gebruikt worden als een passe-partout om alles, van het kleinste alledaagse voorval tot de gang van de geschiedenis, logisch uit te leggen: als een wurggreep die de werkelijkheid op het procrutusbed van de logische één-dimensionaliteit verminkt of als een leugen, die de aanstuurloosheid en [zijns-] verlatenheid overgeleverde massa een aannemelijk beeld van de werkelijkheid geeft, en de mensen intussen klaarstoomt om in de wereld van de terreur als slachtoffer én als beul op te treden.” (Hannah Ahrendt)

De (anonieme) schrijvers van het manifest willen in de geest van Nietzsche alle gevestigde opvattingen over politiek, klassenstrijd en moraal ontmaskeren en kapot te slaan. Dit voltrekt zich duidelijk vanuit een degelijk historisch, sociologisch en filosofisch raamwerk met denkers als Nietzsche, Foucault, Agamben e.a. maar ook dit kader heeft voor hen geen eeuwigheidswaarde. Zij leveren een radicale kritiek op alle usual suspects, maar is ook kritisch op het eigen raamwerk waarbinnen men wil organiseren en communiceren met vrienden. Het is een zoektocht naar gelijkgestemden zonder een duidelijke, overkoepelende organisatievorm.

In eerdere essays als „Now‘, The Comming Insurrection en To our Friends (2007) probeert het Comité een stemming of gestemdheid op te roepen die los zingt van de hypnotiserende, materialistische westerse mantra’s. Het evoceert een ultieme dissonant, een radicaal wantrouwen tegen alles wat zogenaamd in het algemeen belang plaatsvindt. De pretentie van het algemene goed is slechts een dekmantel voor individuen die weten hoe je dit kunt manipuleren vanuit een statistisch en reductionistisch wereldbeeld.

Het Comité vraagt om een bereidheid tot opstand met als doel de demontage van het leugenachtige en kwaadaardige politieke theater. Het wijst voortdurend op de ultieme verrotting die alle aspecten van de ‘samen’leving aantast: de media, het onderwijs, de wetenschap, de gezondheidszorg, de westerse ‘waarden’. Het Comité wil laten zien dat de huidige westerse mens passief is overgeleverd aan anonieme processen in een overspannen (netwerk)wereld. Het wil die passiviteit doorbreken en vraagt om een streep te trekken; “Tot hier en niet verder. Ik doe niet meer mee”.

Heb daarbij geen enkele verwachting – hoop noch op een Apocalyps, noch op een oplossing. “Laat varen alle hoop, gij die hier binnen treedt” (Dante). De enige ware vrede/hoop bestaat daarin de idee van vrede/hoop op te geven. Houd het klein, ga op zoek naar vrienden en geestverwanten, en vertrouw op het hart en vooral: blijf lachen! ”In ons hart weet ieder van ons dat de wereld er beter uit kan zien” (Charles Eisenstein).

Wees konspirationalisten

Samenzweren betekent: zich (meestal heimelijk en anoniem) verenigen met gelijkgestemden ten einde veranderingen teweeg te brengen; zonder einddoel of definitief oriëntatiepunt of leidraad. Een complottheorie is niet dé weg, maar is een voortdurend onderweg (in transitie) zijn. Conspiratio betekent letterlijk ‘met elkaar ademen’. Niet de samenzwering van een kleine roofdierelite die anderen willen knechten en gelijkschakelen, maar een samenzwering die de verschillen koestert ipv vernietigt. Geen technocraten en transhumanisten die de menselijke geschiedenis willen stopzetten, maar samenzweerders die geschiedenis blijven maken. Conspiratio betekent ook: samen-zijn met anderen en het andere. Een tussen-zijn, oftewel inter-esse in het andere.

‘Waar het publieke leven en zijn wet van de gelijkheid volledig zegevieren, waar een samenleving erin slaagt de donkere achtergrond van het verschil te elimineren, zal volledige verstening het onafwendbare einde zijn.’ (H. Ahrendt)

Wees creatief paranoïde

Vanuit een ontwikkeld (seperatief) ZIJ-systeem waarin wij ons bevinden en geworpen zijn, moet een (verbindend) WIJ-systeem ontwikkeld worden (Thomas Pynchon, Het einde van een Parabel, 1973). Daarbij hoeft opstand en geweld niet geschuwd te worden. Zodra zich een groep of massa zich een waarheid toe-eigent, moet deze waarheid in twijfel getrokken en bestreden worden. Hiertoe is moed vereist - de moed om tegen de keer in te spreken (parrhesia). Alleen zo kunnen nieuwe waarheden tot nieuwe samenlevingsvormen leiden.

Alles moet voortdurend herdacht, bekritiseerd en omgedacht (umgedeutet) worden en dit wordt niet alleen gestuurd door het hoofd (de geest) maar ook door het lichaam (het hart). Het gaat om de dynamiek tussen transcendentie en immanentie.

Transcendentie - verticale strategie/activiteit - ontstaat slechts in goed vertrouwen, middels een welwillende discussie en in openheid. Niet vanuit slaafse gehoorzaamheid, lege verontwaardiging, ressentiment of zelfverkozen onwetendheid.

Het gaat erom voorwaarden te scheppen die communicatie van ziel tot ziel mogelijk maakt – om in vrijheid ware ontmoetingen te kunnen organiseren. Het gaat erom een samenzweringskleed te weven dat zo complex, vertakt en dynamisch intelligent is dat er nooit een eenheid of organisatievorm uit voort kan komen die van buiten af onderdrukt kan worden. Daartoe moet het oude kleed van tweedracht, leugens en onderdrukking kapotgescheurd worden en deels verbrand. De overgebleven rafels kunnen dienen als rug van een hoogpolig tapijt dat geweven wordt op het getouw van intimiteit - met werkelijke interesse in de diversiteit van maatschappelijke, politieke en ecologische relaties.

‘Op een bepaald moment zijn we in staat te beoordelen hoe we in deze tijden van onze vrijheid gebruik kunnen maken’, staat in de inleiding van het Manifest. Dit raakt aan het optimisme dat we ook bij Hannah Ahrendt bespeuren: “Zolang mensen hun vrijheid koesteren en zich méér verplicht [verantwoordelijk] voelen tot de wereld dan tot hun eigen functioneren en overleven [de westerse doctrine], beschikken ze over macht, dwz over het vermogen om te handelen in gezamenlijk overleg”.

Iedereen die ons (WIJ) belemmert in onze wereld en ons wil verbieden andere wegen te kiezen, is onze vijand. Dat zijn mensachtigen (ZIJ) die niets goeds met ons voor hebben, die ons tegenwerken, die ons willen ringeloren, temmen en castreren, die de complexe, en daardoor o zo fascinerende, wereld willen reduceren, verdingelijken en banaliseren tot een materiële geestloze simpliciteit zonder historisch of kosmologisch besef. Deze megalomane psychopaten en narcisten willen de wereld besturen en de mens verbeteren binnen statistische raamwerken waar alle menselijkheid is uitgefilterd. Uiteindelijk zal hun holle grootheidswaan ontmaskerd worden.

Het Samenzweringsmanifest is eigenlijk geen echt manifest, maar eerder een soort briefing (over de maatschappelijke ontwrichting) voor wie onze oren heeft, voor allen en niemand. Tant pis! voor wie zich niet aangesproken voelt. Het manifest hoeft niemand te overtuigen. De discussie vindt niet plaats tussen complotdenkers en anti-complotdenkers, maar binnen het complotdenken zelf. Voor wie het wil zien, hebben de afgelopen twee jaar veel duidelijkheid gebracht. Het veld staat open voor wie de weg vrij wil maken. Het Manifest is bedoeld voor:

Degenen die geloven dat regeringsleiders hun best doen ondanks hun incompetentie en de (beklemmende, ijzig kortzichtige) bureaucratie die hen omringt,
Degenen die niet het akelige, afgrondelijke cynisme zien onder alle welluidende proclamaties van humanisme en goede gevoelens (van superieure westerse moraliteit).
Degenen die liever vergeten dat eugenetica, kolonisatie, bevolkingstraining of de Rockefeller Foundation nooit iets anders hebben nagestreefd dan het "goed van de mensheid",
Degenen die oprecht geloven dat men "goed kan doen voor anderen" zonder hen zowel onze definitie van goed als ons anders-zijn op te dringen,
Degenen die niet ineenkrimpen bij het zien van de foto van een Griekse dierenarts die CEO van Pfizer is geworden met een zwart masker waarop staat: "De wetenschap zal winnen",
Degenen die anderszins geloven dat 'wetenschap' een kathedraal is met een welwillende paus in plaats van een slagveld waar paradigma's (noodzakelijk) voortdurend worden aangevallen, teniet gedaan en uiteindelijk omvergeworpen,
Degenen die uit trots, luiheid, onverschilligheid of frivoliteit, en na een goede eeuw van verfijning in propaganda en communicatieve vaardigheden, ervoor kiezen om te negeren dat de waarheid reeds in 1914 sociaal dood en begraven was,
Degenen die onder de schapen nog steeds ruzie maken of de herder, ondanks alle zorg die hij ze schenkt, hen toch niet wil slachten,
Degenen die terughoudend zijn om hun meesters te beschuldigen van oneerlijke bedoelingen, uit angst dat de kleine valse veiligheid van hun eigen sociale bestaan zal wegvallen,
De pathetische wijsneusjes die denken moreel superieur te zijn omdat ze op uitdagende, en schreeuwerige, verontwaardigde toon de onzin herhalen die voor hen is verzonnen door regeringstrollen,
Degenen die besmet zijn met apathie en innerlijke berusting in het licht van het mondiale offensief dat werd gelanceerd met de verklaring van een "wereldwijde pandemie" (en het ‘ultieme kwaad’ van Poetin),
Voor wie diep slaapt terwijl een president, die zijn Machiavelli grondig heeft bestudeerd, onder het mom van een 'gezondheidspaspoort' een politiek lichaam naar zijn hand wil zetten - nee, regeren is niet plannen of dienen, het is zeker 'geloven te doen', zoals Richelieu het uitdrukt, maar betekent vooral 'heersen, uw onderdanen onbekwaam maken om u kwaad te doen’. Degenen wiens partij het is om niets ter harte te nemen (dat tegen het heersende narratief ingaat) , geen kritische geluiden serieus te nemen, te doen alsof er niets aan de hand is,
Degenen die het geconcentreerde, weloverwogen kwaad dat ons de afgelopen jaren is aangedaan niet zien als een oproep tot een tegenaanval,
Degenen die gelaten en slaafs de totale controle accepteren als voorwaarde voor "herwonnen vrijheid" – en niet zien dat dit in feite de immanente dwang is die zij zichzelf (gegijzeld door schulden en gedreven door status en luxe) opleggen om dit vervolgens vanuit hun menselijke al te menselijke cognitieve dissonantie te ontkennen.
Degenen die zich onderwerpen aan alle normen die gisteren uit het niets zijn uitgevonden, hopend op een "terugkeer naar normaal" wat om die reden nooit zal gebeuren,
Degenen die niet tevreden zijn met het vervullen van vernederende, onnozele en overbodige verplichtingen, maar die toch de noodzaak daartoe theoretiseren,
Degenen die niet zien dat zij hun morele verantwoordelijkheid hebben verkwanseld en nu wonen, werken, zich vermaken en handelen volgens infantiele opgelegde, gestandaardiseerde en controleerbare modellen,
Degenen die geloven dat de geschiedenis tussenvoegsels heeft, zoals zinnen, en zichzelf geruststellen dat deze snel voorbij zullen zijn met de "overwinning op het virus", of met de overwinning op de andersdenkenden (Rusland, China, et al.)
Degenen die data en statistiek met werkelijkheid verbinden en die geloven dat technologie een heilmiddel is tegen de schade die de technologie veroorzaakt,
Degenen die niet voelen dat hun angst gepropageerde angst is die verspreid wordt door bange machthebbers die zien dat hun onderneming bankroet is,
Voor wie niet ziet dat we dag en nacht bedolven worden onder een tsunami van leugens die dwangmatig geproduceerd moeten worden om de totale verrotting te maskeren,

Het is duidelijk dat niet al deze mensen geholpen kunnen worden. Zoals gezegd is het Manifest ook niet bedoeld om mensen te overtuigen. De bedoeling is om geestverwanten te vinden en aan te spreken.. vanuit een open kritische blik op belangrijke gebeurtenissen. Dus zonder klakkeloos de platgetreden paden van gevestigde wetenschap te accepteren. Zonder blindelings de mainstream media te geloven. Het gaat erom vrij en ongedwongen het aangeleverde narratief van overheden en organisaties kritisch onder de loep te nemen. Dwalen en speuren in vage, schimmige gebieden die van alle kanten als gevaarlijk worden bestempeld. Uiteindelijk helpt ronddwalen ook (omdat het een vorm van vrijheid is).

Konspirationismus ist der Name für das Bewusstsein, das sich nicht selbst entwaffnet. Complotdenken betekent vooral kritisch denken (ook op zichzelf): outside-the-box denken.
Een samenzweringstheorie of complottheorie is een poging om bepaalde, meestal belangrijke ontwikkelingen, toestanden of gebeurtenissen te verklaren vanuit geheime afspraken tussen meerdere kwaadwillende personen in een positie van macht. De term is, O ironie, in de zeventiger jaren bedacht door de CIA (document 1035-960) om iedereen die niet klakkeloos het officiële verhaal gelooft, ongeloofwaardig en belachelijk te maken. Maar het is overduidelijk: complotten bestaan! Bij staatsgrepen, machtswissselingen, bedrijfsovernames, uit de weg ruimen van personen, etc. Denk concreet aan: Dieselgate (sjoemel software), Watergate, Russiagate, kartelvorming, de Coronacrisis (aaneenschakeling van leugens - over mondkapjes, sterftecijfers, IC-opnames, nut en effectiviteit van vaccins, schadelijkheid van vaccins, PCR, enz. enz.)

De term komplotdenker wordt gebruikt om iemand die het waagt te spreken over dingen die je zelf niet wil zien in diskrediet te brengen omdat deze, als ze waar zouden zijn, in jouw wereld een afschuwelijke waarheid aan het licht brengen die je simpelweg niet wil accepteren. Als blijkt dat je een volkomen absurd verhaal hebt geloofd en daarna vol overtuiging hebt gehandeld, kan dat leiden tot hardnekkige ontkenning en bizarre redeneringen om de cognitieve dissonantie die daarbij optreedt, te omzeilen. Zie onderstaand voorbeeld:

"Ik zal nooit spijt hebben van het vaccin. Zelfs als blijkt dat ik werkelijk vergif heb ingespoten en nog maar enkele dagen te leven heb. Mijn hart zat op de juiste plaats. Ik liet me inenten uit liefde, terwijl antivaxxers alles uit haat deden. Als ik moet sterven vanwege mijn liefde voor de wereld, dan moet dat maar. Maar ik zal er nooit spijt van hebben of me ervoor verontschuldigen." [Dr. Onbenul Natalia Solenkowa uit Miami volhardt in haar juiste – hypothetisch dodelijke – keuze en verkettert vanuit superieure moraliteit (‘I got vaccinated out of love’) andersdenkenden (‘while antivaxxers did everything out of hate’), zelfs als ze het bij het rechte eind zouden hebben.]

Bij een complottheorie hoort eigenlijk een spoileralert: over een half jaar blijkt het waar te zijn.

De komplottheoretici zullen schateren om het pompeuze gebral en de absurde logica van de transhumanisten, de WEF’ers en hun pathetische hielenlikkers. Zij lachen om de onzin die de media moet uitbraken en de onnozelheid van diegenen die dit geloven. Machthebbers geilen op worst-case-scenario’s om de massa’s angst aan te jagen, maar als de kritische massa van leugens overschreden wordt, blaast het systeem zichzelf op.

Het is de vraag wanneer en met welke impact. Hoe ver zullen de waanzinnigen gaan als hun almachtswaan omslaat in doodsangst? Wie slepen ze mee in hun wanhoop?

In het geval van het wérkelijke worst-case-scenario – een atoomoorlog - heeft de elite op termijn geen enkele overlevingskans.

< Terug