Fascisme als politiek programma

De Duitse filosoof, essayist en kunstcriticus Boris Groys laat zien hoe het Italiaans fascisme en het Duits nationaal-socialisme een artistiek programma heeft ontwikkeld waarin het medium van het lichaam als politieke boodschap wordt gebruikt.

Dit vereist een arena, een platform en een entourage waar het publiek zich kan vergapen aan de heldhaftige mogelijkheden van het menselijke lichaam. Een gedegen en allesomvattend media-apparaat mag daarbij uiteraard niet ontbreken.

Vandaag de dag leven we nog steeds in een wereldtheater waar het discours wordt gereduceerd tot soundbites, slogans en snelle reportages. Onze beeldcultuur wordt bepaald door videoclips, glossy’s en infoshows. Mediasterren worden sterren vanwege hun lichaam en hun uiterlijk, niet om wat zij presteren. Net zoals de lichamen van de atleten en militairen uit de nazitijd – die het heroïsche moesten uitbeelden – domineren nu de lichamen van popartiesten, modellen, filmacteurs en politici onze collectieve verbeeldingswereld.

< Terug